Zgodnie z art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) " Z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w Traktatach, wszelka pomoc przyznawana przez Państwo Członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową między Państwami Członkowskimi"

 Udzielenie pomocy publicznej wymaga łącznego spełnienia poniższych przesłanek:

1) wsparcie udzielane jest ze środków państwowych w dowolnej formie;

2) adresatem wsparcia jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą;

3) wsparcie ma charakter selektywny;

4) przedsiębiorca uzyskuje przysporzenie na warunkach korzystniejszych niż rynkowe;

5) wsparcie grozi zakłóceniem lub zakłóca konkurencję oraz wpływa na wymianę handlową między Państwami Członkowskimi UE.

 

Niespełnienie którejkolwiek z powyższych przesłanek powoduje, że wsparcie przy użyciu zasobów publicznych nie stanowi pomocy publicznej.

 

Pomoc publiczna może być udzielana na podstawie ustaw lub na podstawie innego tytułu prawnego, a w szczególności w formie:
• odraczania, rozkładania na raty podatku lub zaległości podatkowej oraz umarzania zaległości podatkowej, odsetek za zwlokę;
• zwolnień podatkowych  ;
• umarzania, odraczania lub rozkładania na raty należnych od przedsiębiorcy świadczeń pieniężnych stanowiących środki publiczne oraz odstąpienie od ich ustalania lub poboru ;
• dotacji ;
• pożyczek, kredytów, poręczeń lub gwarancji udzielanych na warunkach korzystniejszych od oferowanych na rynku.

KATEGORIE POMOCY PUBLICZNEJ

Pomocy publicznej można udzielać w ramach pomocy indywidualnej lub na podstawie programów pomocowych.

Programy pomocowe - są aktami normatywnymi (np. ustawami albo rozporządzeniami), które zawierają podstawy prawne przyznawania określonego wsparcia przedsiębiorcom i jednocześnie określają zasady oraz warunki udzielania tego wsparcia m.in.:

  • krąg beneficjentów;
  • formę wsparcia (dotacja, rozłożenie na raty płatności podatku, gwarancja, poręczenie, itp.);
  • przeznaczenie (np. na szkolenia, badania i rozwój, ochronę środowiska, zwiększanie zatrudnienia, restrukturyzację);
  • organy udzielające;
  • maksymalną wielkość wsparcia;
  • czas trwania programu.

Należy podkreślić, iż co do zasady w programie pomocowym nie są wskazani konkretni przedsiębiorcy, którzy otrzymają pomoc - program stanowi akt o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, na którego podstawie będzie udzielana pomoc indywidualnym przedsiębiorcom (będą wydawane indywidualne decyzje lub zawierane umowy).

Zanim program pomocowy zacznie obowiązywać, musi zostać zaakceptowany przez Komisję Europejską (chyba że jest to program pomocy de minimis lub program w ramach wyłączeń grupowych, które nie wymagają akceptacji Komisji). W tym celu musi najpierw zostać notyfikowany (zgłoszony Komisji). Decyzję o notyfikacji programu podejmuje Rada Ministrów, po zapoznaniu się z opinią Prezesa UOKiK na temat zgodności programu z zasadami rynku wewnętrznego. Po wyrażeniu przez Radę Ministrów zgody na notyfikację, Prezes UOKiK dokonuje wymaganego zgłoszenia.

Należy pamiętać, iż pomoc udzielana indywidualnym przedsiębiorcom na podstawie zaakceptowanego przez Komisję Europejską programu pomocowego nie podlega już odrębnej notyfikacji, chyba że Komisja zażąda tego w decyzji akceptującej program. Komisja czyni tak niezbyt często, zazwyczaj w odniesieniu do przypadków, które uważa za wymagające dodatkowej weryfikacji, np. gdy wielkość pomocy jest bardzo wysoka lub też występują inne szczególne okoliczności udzielenia pomocy.

Pomoc indywidualna -  to pomoc udzielana poza programami pomocowymi to znaczy na podstawie aktu normatywnego, który nie został zaakceptowany przez Komisję Europejską jako program pomocowy. Pomocą indywidualną jest także pomoc udzielana wprawdzie na podstawie zaakceptowanego programu pomocowego, ale w stosunku do której Komisja zażądała odrębnej notyfikacji w decyzji akceptującej program (jak wskazano powyżej). Projekt pomocy indywidualnej (zarówno w pierwszym jak i drugim przypadku) podlega opiniowaniu przez Prezesa UOKiK, a następnie obowiązkowi zgłoszenia Komisji Europejskiej zgodnie z art. 108 TFUE (notyfikacji).

Pomoc publiczna najczęściej występuje jako:

Pomoc regionalna

To pomoc o której mowa w art. 107 ust. 3 lit. a oraz lit. c Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej udzielana w zakresie wynikającym z mapy pomocy regionalnej.

Zgodnie z art. 107 ust. 3 lit. a) i c) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) Komisja może uznać za zgodną z rynkiem wewnętrznym pomoc państwa na wspieranie rozwoju gospodarczego niektórych regionów na terenie Unii Europejskiej znajdujących się w niekorzystnym położeniu. Ten rodzaj pomocy państwa znany jest jako pomoc regionalna.

Celem regionalnej pomocy publicznej jest pobudzenie długookresowego rozwoju obszarów charakteryzujących się najniższym poziomem Produktu Krajowego Brutto (PKB) na jednego mieszkańca, a zatem znajdujących się w najbardziej niekorzystnym położeniu. Obszary kwalifikujące się do udzielania pomocy regionalnej oraz intensywność pomocy na tych obszarach zostały określone na poziomie NTS 2 (województw) oraz NTS 3 (podregionów).

Pomoc regionalna jest udzielana w celu wyrównywania różnic w rozwoju poszczególnych regionów w ramach całej Unii. Pomoc publiczna jest dopuszczalna tylko w regionach, w których poziom PKB na mieszkańca wynosi poniżej 75 proc. średniej unijnej.

 Pomoc regionalna może być udzielana w zakresie wynikającym z mapy pomocy regionalnej. Obszary na których dopuszczalne jest udzielanie pomocy regionalnej na terenie Polski określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 2021r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2022-2027 (Dz.U. Nr 2422).

Pomoc regionalna udzielana jest z uwzględnieniem Wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2022-2027 (Dz.Urz. UE C 153 z 29.04.2021r.).

Szczegółowe warunki dopuszczalności pomocy regionalnej uregulowane są w Sekcji 1 Rozporządzenia Komisji (UE) Nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.6.2014, str. 1 z późn.zm).

Pomoc horyzontalna

Pomocą horyzontalną jest każda pomoc, która ma za zadanie dofinansować określone cele np. przedsięwzięcia w zakresie ochrony środowiska naturalnego, przeznaczone na prace badawczo-rozwojowe, rozwój małych i średnich przedsiębiorstw, prowadzenie szkoleń, zwiększenie zatrudnienia a także pomoc na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw.

Pomoc horyzontalna na restrukturyzację – udzielenie tej pomocy jest możliwe, jeżeli przedsiębiorca znajduje się w trwałych trudnościach. Konieczne jest sporządzenie Planu Restrukturyzacyjnego, który musi być wysłany do opinii przez Prezesa UOKiK, który z kolei wyśle plan do akceptacji Komisji Europejskiej. Dopiero wówczas, gdy KE zaakceptuje plan to pomoc (tylko przewidziana w planie) może być udzielona. Plan restrukturyzacyjny musi określać działania mające na celu przywrócenie przedsiębiorcy długookresowej zdolności do konkurowania na rynku, w szczególności sposób finansowania tych działań, w tym również przez udzielenie pomocy publicznej.

W ramach pomocy horyzontalnej wyróżniamy pomoc udzielaną na podstawie tzw. wyłączeń grupowych. Zasady i warunki udzielania tej pomocy reguluje Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U. UE L 187 str. 1 z dnia 26.06.2014, str. 1 z późn. zm.).

Na mocy Rozporządzenia Komisji (UE) 2023/1315 z dnia 23 czerwca 2023r. przedłużono okres obowiązywania zasad udzielania pomocy w ramach wyłączeń grupowych do dnia 31 grudnia 2026 roku.

Projekty programów pomocowych przewidujących przyznanie wsparcia w ramach wyłączeń grupowych wymagają uzyskania opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKIK) zgodnie z procedurą wynikającą z art. 13 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o postepowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

W wydanej opinii Prezes UOKIK stwierdza, czy przesłany projekt spełnia przesłanki pomocy publicznej, czy jest zgodny z zasadami rynku wewnętrznego oraz proponuje ewentualne zmiany.

Programy te co do zasady nie podlegają obowiązkowi notyfikacji i uzyskania akceptacji Komisji Europejskiej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy o dokonanie takiej notyfikacji wystąpi podmiot opracowujący program pomocowy lub podmiot udzielający pomocy np. w celu uzyskania pewności prawnej.

Podmioty opracowujące programy pomocowe, które przewidują udzielanie pomocy w ramach wyłączeń grupowych, lub podmioty udzielające pomocy indywidualnej w ramach wyłączeń grupowych, niezwłocznie informują Prezesa UOKiK o fakcie rozpoczęcia udzielania wsparcia. Informacje na ten temat Prezes UOKIK przekazuje Komisji Europejskiej, która może sprawdzać, czy pomoc udzielana w ramach wyłączeń grupowych spełnia warunki zgodności z odpowiednimi przepisami unijnymi.

Pomoc sektorowa

To pomoc udzielana na szczególnych zasadach (wynikających ze specyfiki tych sektorów) np. dla sektora górnictwa węgla, wytwarzania energii elektrycznej, kinematografii, sektora telekomunikacyjnego, bankowego, pocztowego czy stoczniowego.

Pomoc de minimis

To pomoc, której udzielenie - z uwagi na jej znikomą wartość - nie skutkuje zakłóceniem konkurencji w wymiarze unijnym. W związku z tym pomoc ta nie spełnia wszystkich kryteriów określonych w art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Pomoc de minimis nie stanowi pomocy publicznej, podlega jednak unijnym regułom dotyczącym pomocy publicznej.

Warunki dopuszczalności pomocy de minimis określa  Rozporządzenie Komisji (UE) 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023r. w sprawie stosowania art.107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis.

Kwota pomocy de minimis przyznana przez dane państwo członkowskie UE dla jednego przedsiębiorstwa w okresie 3 lat nie może przekroczyć 300 tys. euro.

Pomocy de minimis nie można łączyć z pomocą publiczną (inną niż pomoc de minimis) w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych, w przypadku gdyby taka kumulacja miała skutkować przekroczeniem poziomu intensywności tej pomocy publicznej.

Państwo członkowskie, może przyznać nową pomoc de minimis dopiero po upewnieniu się, że nie podniesie ona całkowitej kwoty pomocy de minimis przyznanej danemu przedsiębiorstwu do poziomu przekraczającego odpowiedni pułap oraz że wszystkie warunki określone w rozporządzeniu są przestrzegane. Przed przyznaniem nowej pomocy de minimis, konieczne jest więc uzyskanie od podmiotu któremu ma być taka pomoc udzielona informacji o wszelkiej pomocy de minimis przyznanej mu w okresie  3 lat. Obowiązek w tym zakresie realizowany jest na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy  z dnia 30 kwietnia 2004r. o postepowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej. 

 Przedsiębiorca ubiegający się o wsparcie w ramach pomocy de minimis zobowiązany jest do przedłożenia następujących dokumentów:

  1. wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie i w rybołówstwie jakie otrzymał okresie 3  lat albo oświadczenia o wielkości pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie i w rybołówstwie otrzymanej w tym okresie  albo oświadczenia o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie;
  2. informacji, których zakres i formę przekazywania określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis.
  3. sprawozdań za ostatnie 3 lata obrachunkowe sporządzonych zgodnie z ustawą o rachunkowości lub innych dokumentów pozwalających ustalić sytuację finansową – w sytuacji, kiedy przedsiębiorca wnioskuje o udzielenie pomocy de minimis w formach takich jak: np. rozłożenie na raty, odroczenie terminu płatności. Do ustalenia wartości pomocy de minimis w tym formach konieczne jest bowiem ustalenie stopy referencyjnej w oparciu dokumenty obrazujące sytuację finansową wnioskodawcy.

 Pomoc de minimis podlega kumulacji z pomocą przyznaną zgodnie z innymi rozporządzeniami Komisji o pomocy de minimis do odpowiedniego pułapu określonego w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (przy zapewnieniu rozdzielności rachunkowej poszczególnych rodzajów działalności). W związku z tym przy obliczaniu wartości pomocy de minimis udzielonej przedsiębiorcy należy brać pod uwagę zarówno pomoc de minimis jak i pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie (i odwrotnie).

Podmiot udzielający pomocy ma obowiązek wystawienia zaświadczenia potwierdzającego charakter i wartość udzielonego wsparcia.

Pomoc publiczna w rolnictwie i rybołówstwie

Zgodnie z zapisami Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) rynek wewnętrzny obejmuje także rolnictwo, rybołówstwo i handel produktami rolnymi. Przez produkty rolne należy rozumieć płody ziemi, produkty pochodzące z hodowli i rybołówstwa, jak również produkty pierwszego przetworzenia, które pozostają w bezpośrednim związku z tymi produktami. Produkty rolne, do których mają zastosowanie przepisy o pomocy w rolnictwie wymienione są na liście stanowiącej załącznik I do TFUE.

 Jednym z instrumentów realizacji celów wspólnej polityki rolnej, o której mowa w art. 38 ust. 1 TFUE są działania podejmowane w zakresie wspólnej organizacji rynków rolnych. W odniesieniu do rolnictwa stosowane są odmienne reguły konkurencji. Przy dokonywaniu oceny legalności pomocy państwa w sektorze rolnym Komisja Europejska kieruje się zasadami wynikającymi ze wspólnej polityki rolnej, której cele zawarte są w art. 39 TFUE.

 Organem monitorującym pomoc w rolnictwie i w rybołówstwie jest minister właściwy do spraw rolnictwa (Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi). Wprowadzenie przepisów w zakresie monitorowania i sprawozdawczości z pomocy publicznej udzielanej w rolnictwie i w rybołówstwie wynika z konieczności przedkładania Komisji Europejskiej corocznych sprawozdań dotyczących wielkości pomocy publicznej udzielonej w tych sektorach.

Zasady udzielania pomocy oraz warunki dopuszczalności pomocy w rolnictwie i rybołówstwie wynikają bezpośrednio z przepisów prawa unijnego.

1.      Sektor produkcji rolnej

W sektorze produkcji rolnej pomoc de minimis udzielana jest na podstawie Rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym zmienionego Rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/316 z dnia 21 lutego 2019r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1408/2013 w sprawie stosowania art.107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym. Rozporządzenie obowiązuje do 31 grudnia 2027 r.

Pomoc de minimis w sektorze rolnym udzielana na podstawie opracowanych programów pomocy może być udzielana maksymalnie do 30 czerwca 2028 roku.

Wielkość pomocy przyznana jednemu przedsiębiorstwu nie może przekroczyć 20 000 euro brutto w okresie trzech kolejnych lat podatkowych. Limit pomocy de minimis dla Polski w okresie trzech kolejnych lat podatkowych wynosi 295 932 125 euro, co stanowi 1,25% rocznej produkcji rolnej Polski.

2.      Sektor rybołówstwa

W sektorze rybołówstwa pomoc de minimis udzielana jest na podstawie Rozporządzenia Komisji (UE) nr 717/2014 z dnia 27 czerwca 2014r. w sprawie stosowania art.107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rybołówstwa i akwakultury zmienionego Rozporządzeniem Komisji (UE) 2023/2391 z dnia 4 października 2023r. zmieniającym rozporządzenia (UE) nr 717/2014, (UE) nr 1407/2013, (UE) nr 1408/2013 i (UE) nr 360/2012 w odniesieniu do pomocy de minimis przyznawanej na przetwarzanie i wprowadzenie do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury oraz rozporządzenie (UE) nr 717/2014 w odniesieniu do całkowitej kwoty pomocy de minimis przyznawanej jednemu przedsiębiorstwu , do okresu stosowania takiej pomocy i do innych kwestii. Rozporządzenie obowiązuje  do 31 grudnia 2029 r. 

Pomoc de minimis w sektorze rybołówstwa i akwakultury  udzielana na podstawie opracowanych programów pomocy może być udzielana maksymalnie do 30 czerwca 2030 roku.

Wielkość pomocy przyznana jednemu przedsiębiorstwu nie może przekroczyć 30 000 euro brutto w okresie trzech kolejnych lat podatkowych. Limit pomocy de minimis dla Polski w okresie trzech kolejnych lat podatkowych wynosi 16 532 000 euro.  

W celu przestrzegania ustalonego dla Polski limitu pomocy de minimis, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi publikuje okresowo - w Monitorze Polskim - kwotę wykorzystanego krajowego limitu pomocy de minimis w rolnictwie i w rybołówstwie bądź informuje o wyczerpaniu limitu. Stąd obowiązek przesyłania przez organy uprawnione do udzielania tej pomocy szczegółowych informacji na temat udzielanej pomocy de minimis w tych sektorach.

Sektor przetwarzania i/lub wprowadzania do obrotu produktów rolnych oraz produktów rybołówstwa i akwakultury

Przedsiębiorstwa prowadzące działalność w tym zakresie mogą ubiegać się o przyznanie pomocy de minimis na warunkach określonych w Rozporządzeniu Komisji (UE) 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023r. w sprawie stosowania art.107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis.

W przypadku przyznania pomocy de minimis w rolnictwie lub w rybołówstwie, podmiot udzielający pomocy zobowiązany jest do wydania zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis na podstawie Rozporzadzenia rady Ministrów z dnia 20 marca 2007r. w sprawie zaświadczeń o pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie. Zaświadczenie sporządza się zgodnie ze wzorem określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

Pomoc publiczna w transporcie

Transport towarowy krajowy – (przewóz rzeczy na terenie Polski) po 1 maja 2007r. Wsparcie udzielane polskim przedsiębiorcom świadczącym usługi przewozu rzeczy na terenie Polski, może mieć potencjalny lub rzeczywisty wpływ na wymianę handlową pomiędzy Państwami Członkowskimi, a więc może stanowić pomoc publiczną w rozumieniu art. 107 ust 1 TFUE. Podlega więc w tym zakresie przepisom wspólnotowym.

Transport w pozostałym zakresie - (transport osobowy oraz towarowy poza granice kraju) do końca 3 roku od dnia akcesji stanowił tzw. pomoc istniejącą. Część środków pomocowych w tym sektorze po dniu 1 maja 2007 r. stanowi w dalszym ciągu pomoc istniejącą, w odniesieniu do której możliwe jest udzielanie pomocy de minimis na podstawie Rozporządzenia Komisji (UE) 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii europejskiej do pomocy de minimis.

Od dnia 1 stycznia 2024 r. przedsiębiorcy prowadzący działalność w sektorze transportu drogowego mogą uzyskać pomoc de minimis w wysokości 300 tys. euro w okresie trzech  lat.

 

W Gminie Miedźna pomoc publiczna udzielana jest najczęściej w następujących formach:

• ulg i zwolnień podatkowych  

Ulgi w podatkach i opłatach stanowiących dochody Gminy Miedźna dla podatników, do których mają zastosowanie przepisy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej w formie:

·         Umarzania zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę

·         Odroczenia terminu płatności podatku lub zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę

·         Rozłożenia na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę

1. Charakterystyka udzielanej pomocy:

Udzielanie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych podatnikom prowadzącym działalność gospodarczą bez względu na formę organizacyjno-prawną na podstawie Rozdziału 7a ustawy – Ordynacja podatkowa,  po spełnieniu przesłanek do udzielenia ulgi tj. ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego.


2. Podmioty, które mogą skorzystać z pomocy:

Z pomocy mogą skorzystać podatnicy (podmioty ) prowadzący działalność gospodarczą bez względu na formę organizacyjno-prawną.

3. Podstawa prawna ubiegania się o pomoc:

Podstawą prawną do ubiegania się o formy pomocy wyszczególnione poniżej  jest art. 67a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023r., poz.2383 z późn. zm.)
Udzielenie zaś ulgi dla podatnika prowadzącego działalność gospodarczą następuje na podstawie art. 67b § 1 tej ustawy.

4. Formy pomocy

• odroczenie terminu płatności podatku ;
• odroczenia zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę;
• rozłożenia zapłaty podatku na raty;
• rozłożenia na raty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę;
• umorzenia w całości lub w części zaległości podatkowych ;
• umorzenia odsetek za zwłokę;

5. Procedura

Dokumenty od wnioskodawcy:
Wniosek o udzielenie ulgi może zostać złożony przez wnioskodawcę w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym.

1.       We wniosku należy określić rodzaj pomocy: de minimis, pomocy w ramach wyłączeń grupowych, pomocy regionalnej na nową inwestycję lub tworzenie nowych miejsc pracy związanych z nową inwestycją lub pomocy horyzontalnej stanowiącej rekompensatę z tytułu realizacji zadań publicznych.

  1. wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie i w rybołówstwie jakie otrzymał w okresie 3  lat albo oświadczenia o wielkości pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie i w rybołówstwie otrzymanej w tym okresie  albo oświadczenia o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie;

3.       Dokument identyfikujący wnioskodawcę -wypis z KRS lub kserokopia zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.

4.       Kserokopie dokumentacji obrazującej kondycję finansową wnioskodawcy: bilanse, rachunek zysków i strat, wykaz wymagalnych zobowiązań lub PIT-y.

5.       W przypadku działania przez przedstawiciela - pełnomocnictwo do reprezentowania wnioskodawcy.

Dokumenty uzyskiwane przez urząd:

 

1.     Protokół z przesłuchania strony w ramach prowadzonego postępowania wyjaśniającego.

2.     Decyzje określające wysokość zobowiązania podatkowego, nakazy płatnicze, tytuły wykonawcze, protokoły z wizji lokalnej.

Forma załatwienia sprawy:
Decyzja administracyjna Wójta Gminy Miedźna lub postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

Termin załatwienia sprawy:
Do 2 miesięcy od daty złożenia wniosku.

Podstawa prawna:

1.     Art. 67a, art. 67b, art. 67c, art. 57, art. 220 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa

2.     Ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej i rozporządzenia wykonawcze do ustawy.

3.     Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej

Uwagi:

1.     Informacja na temat trybu odwoławczego: Od decyzji służy odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego za pośrednictwem tut. Urzędu w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji.

Oświadczenie beneficjenta pomocy ubiegającego się o pomoc de minimis.